एक्लो भए पनि हिडदै जाउ

तिम्रो  आह्वान कसैले सुनेन, कोइ आएन भने पनि, केही छैन एक्लो भएर हिडदै गर, हिडदै गर, हिडदै गर । जब सबैको बोली बन्द हुनेछ,  बिचरा ती अभाागी हत्भागीहरु!  घोप्टो अनुहार लाएर बसेका होलान,  सबै  डराएका होलान । तिमी भने छाति खोलेर, जोशमा आएर, मनपरेको गीत गाइरहेका हुनेछौ। एक्लै भए पनि । जब सबै लुरुलुरु पछाडि फर्कनेछन,  ती अभागी हत्भागीहरु !  सबै पछाडी फर्कनेछन् । र जंगल भित्र अँँध्यारोको बेला । सबै कुनामा लुक्दै हराउनेछन ।। साभार- रवीन्द्रनाथ ठाकुर  ( जीवन दर्शनमा प्रकाशित रबिन्द्रनाथ ठााकुरको कबिताको भाावानुबाद )